Duimzuigen
Reeds voor de geboorte vindt het mensenkind zijn duim. Maar de zuigbeweging van de foetus komt eerder reflexmatig tot stand. Babytjes gaan vooral duimzuigen bij het inslapen en als troost bij verdriet. Wanneer de tandjes doorbreken rond de leeftijd van zes maand beginnen baby’s vaak te duimen om de pijn en de gevoeligheid van het tandvlees te verzachten. Op het einde van het eerste levensjaar wordt duimzuigen meer en meer een doelbewuste beweging. Door de ontwikkeling van de oog - hand coördinatie krijgt het kind meer controle over zijn bewegingen. Duimzuigen wordt stilaan een gewoonte. Een lastige gewoonte die moeilijk af te leren valt. De duim is immers altijd voorhanden.
Duimzuigen na de leeftijd van 3 jaar is absoluut af te raden!!
Het heeft immers een aantal negatieve gevolgen :
- Door duimzuigen ontstaat de gewoonte om enkel via de mond adem te halen. Dit kan infecties in de hand werken.
- Er ontstaat een foute positie van de tong met als gevolg een afwijkend slikpatroon.
- Duimzuigen kan gebitsafwijkingen veroorzaken. Een van de meest voorkomende problemen is het naar voor en uit elkaar duwen van de buitenste snijtanden.
- Duimzuigen kan leiden tot een onduidelijke spraak ten gevolge van problemen bij de uitspraak van de klanken t-d-n-s-z.
De fopspeen onder de loupe
Als je borstvoeding geeft, is het echt aangeraden om zowel de duim als de fopspeen te mijden. Probeer enkel met borstvoeding aan de zuigbehoefte van je baby te voldoen. De eerste weken na de geboorte gebruik je ook best geen fopspeentje om het risico op zuigverwarring te voorkomen. Een baby moet immers aan de borst op een heel andere manier zuigen dan aan een zuigfles of een fopspeentje.
Lukt het niet, dan is een fopspeentje geen fantastisch maar wel een beter alternatief dan duimzuigen. Fopspeenzuigen heeft immers minder negatieve gevolgen voor het gebit. Het bevordert de neusademhaling. Dit zou volgens sommige studies een positief effect hebben op de preventie van wiegendood. De speen zit mooi in het midden van de mond, hierdoor zal fopspeenzuigen geen aanleiding geven tot een assymetrische ontwikkeling van de tandboog.
Tips voor een goed fopspeengebruik
- Anatomische gevormde spenen kan een baby makkelijker in zijn mondje houden. De speen valt minder vlug op de grond en dat is beter voor de hygiëne.
- Je hebt rubber (latex) en sillicone spenen. Sillicone wekt bijna nooit allergieën op en sillicone is ook sterker, waardoor de speen minder makkelijk slijt. Latex daarentegen kan wel een allergische reactie oproepen, slijt makkelijker, maar voelt wel soepeler aan. Latex spenen moet je minstens 10 minuten afkoken voor het eerste gebruik.
- Let op de verpakking naar de leeftijdsaanduiding, zodanig dat je een speen koopt aangepast aan de leeftijd van je kind.
- Let goed op de slijtage van de fopspeen. Stukjes latex die loskomen en ingeslikt worden zijn erg giftig. Als je baby op een fopspeen begint te bijten, geef dan vlug een bijtring.
- Wees erg voorzichtig met touwtjes en kettingen aan het fopspeen.
- Geef nooit een fopspeen met honing, jam of andere zoete stof aan je baby. Dit is echt niet goed voor de tanden.
Het gebruik van een fopspeen zeker tegen 4 jaar afleren.
Mijn mening:
Ik dacht altijd dat er geen verschil was tussen duimzuigen en een fopspeen. Ik dacht dat het wel goed was om een speen in te doen als een baby aan het huilen is. Ik dacht dat duimzuigen en of een fopspeen even slecht waren voor het gebit. ik heb nu gelezen dat door duimzuigen de klanken t-d-n-s-z verslechterd kunnen worden. en dat duimzuigen kan leiden tot gebitsafwijkingen.
Als ik zelf een kind zou hebben zou ik er op proberen te letten dat die niet zoveel zijn duim in de mond doet maar meer de fopspeen gebruikt als die verdrietig en ontroostbaar is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten